ஓலிவாங்கியால் எழுதும் என் கதை பாகம் 03

ஓவ்வொரு இனமும் தமக்கான அடையாளங்களை இழந்து விடக் கூடாது என்பதில் அதிக அக்கறை உடையவன் நான்.அந்த வகையில் எங்கள் நாட்டில் கிடைக்கும் குறுகிய வளங்கள் மற்றும் வாய்ப்புகளின் ஊடே தங்கள் கலை தாகத்தை தீர்க்க முயலும் நம்மவர்களுக்கு உரிய வாய்ப்புகளை நம் நாட்டு ஊடகங்கள் வழங்க வேண்டும் என்பது அன்றும் இன்றும் எனது எதிர்பார்பு.

இந்தியாவில் உள்ள ஒரு மிகப்பெரும் நிறுவனம் மேற்கொள்ளும் முதலீட்டில் உருவாகும் திரைப் படத்தில் யாரோ எழுதி யரோ மெட்டமைத்து யாரோ பாடும் பாடலை நான் முந்தி நீ முந்தி என்று போட்டி போட்டு ஒலிபரப்பி இந்த பாடலை முதலில் தந்நதது நாங்களே என்ற வரிகளை இடைச்செருகி நாங்கள் போடும் கூத்துக்கள் அருவருப்பானவை இதனை நானும் விதிவிலக்கின்றி செய்திருக்கிறேன் என்பது கசப்பான உண்மை.

இப்படியாக தென்னிந்திய திரைப்பட பாடல்களுக்கு நாங்கள் கொடுக்கும் அதி முக்கியத்துவத்தின் சிறு பகுதியை கூட எங்கள் நாட்டு கலைஞர்களுக்கு நாங்கள் வழங்க தவறி விடுகின்றோம்.எங்காவது ஒரிண்டு பேர் தமக்கு தெரிந்தவர்கள் அறிந்தவர்கள் மூலம் அணுகினால் ஏனோ தானோ என்று அவர்களின் பாடல்களை ஒலிபரப்பி அவர்களுக்கு வாழ்த்துச் சொல்வதோடு எங்கள் கடமைகளை முடித்துக் கொள்கின்றோம்.கேட்டால் அது ஒலிபரப்பும் தரமற்றது, பாடியவரின் குரல் சரியில்லை,தமிழை கொலை செய்திருக்கின்றார் என்று நாங்கள் அள்ளி வீசும் குற்றங்கள் ஓராயிரம்.

உதித் நாரயணன் கடித்து குதறி துப்பும் எச்சிலை கூட அமுதமாக பருகும் எங்களால் எங்கள் ஊரில் இருந்து எதையாவது சாதிக்க வேண்டும் என்ற வெறியுடன் அலையும் நம்மவர்களை கை தூக்கி விட முடிவதில்லை.

வெறுமனே எங்கள் முகாமைத்துவங்கள் உள் நாட்டு படைப்புகள் இடம்பெறுவதை விரும்புவதில்லை என்ற ஒற்றை வரி காரணத்தோடு கழன்று விடவே நாங்கள் விரும்புகின்றோம்.உண்மை அதுவல்ல எங்கள் தமிழ் நிகழ்ச்சி அதிகாரிகள் மனம் வைத்திருந்தால் எங்கள் நாட்டின் தமிழிசையை இன்னும் பலமாக ஒலிக்கச் செய்திருக்க முடியும்.

எங்கள் படைப்புகளில் குறைகைளை தேடி அவற்றை நிராகரிக்க நியாயம் தேடுவதிலேயே எங்கள திறமைகளை செலவிடுகின்றோம்.24 மணி நேரமும் தென்னிந்திய பாடல்களை ஒலிக்கவிடும் எங்கள் வானொலிகள் நினைத்தால் மணித்தியாலத்திற்கு ஒரு பாடலை நம்மவர் பாடலாக ஒலிபரப்ப முடியும்.அதனை சக்தியில் அபர்ணா ஆரம்பித்த போதிலும் பின்னர் வந்த முகாமைத்துவம் அதனை நிறுத்தி விட்டது.

இந்திய திரையிசையின் தரத்திற்கு எங்களால் ஏன் பாடல்களை தர முடியவில்லை என்ற போது இலங்கையின் மூத்த இசைக் கலைஞர்கள் பலரும் சொன்ன ஒரே பதில் எங்களின் மூலதனம் போதாது என்பது தான்.

பாடல்களின் தரம் என்பது வெறுமனே இசையமைப்பு மற்றும் வரிகளில் மட்டும் தங்கியிருப்பதில்லை மாறாக இன்றை டிஜிட்ரல் ஒலிபரப்பில் அதன் தரம் மிக உயர்வானதாக இருக்க வேண்டும்.இல்லாவிட்டால் தென்னிந்திய திரைப்பாடல்களின் இடையில் எங்கள் பாடல்களை ஒலிக்க விடும் போது தர வீழ்ச்சி ஏற்பட்டு நிகழ்ச்சியை அது பாதிக்கும்.

இது தான் எங்கள் வானொலி முகாமையாளர்கள் தெரிவிக்கும் முதன்மையான குற்றச் சாட்டு இது ஏற்றுக் கொள்ள கூடியதும் தான்.புலமையும் வறமையும் சேர்ந்தது தான் நம்நாட்டு கலைஞர்களின் வாழ்கையாக விட்டது.அவர்களுக்குள் இசைஞானியையோ இசையப் புயலையோ தேடாமல் அவர்களின் சுய அடையாளங்களை நாங்கள் இனம் காணவேண்டும்.

வானொலிகள் அடிக்கடி ஒலிபரப்பும் பாடல்கள் தான் நேயர் விருப்பமாகின்றது சில உள் நாட்டு பாடல்களும் அந்த இடத்தை பிடித்தமையை நாங்கள் மறக்க முடியாது.ஆகவே வளரும் கலைஞர்களை எங்கள் சொந்தங்களை எங்களால் முடிந்த அளவு ஊக்கப்படுத்துவோமா ???

இது எனது ஆதங்கம் மட்டுமே நான் சொன்னவற்றில் பலருக்கு உடன்பாடுகள் இல்லாமல் இருக்கலாம் ஆனாலும் நாங்கள் தமிழ் வானொலிகள் ஒருமித்து முயன்றால் எங்கள் இசையில் புது மாற்றத்தை ஏற்படுத்தலாம் என்பது எனது அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை.

ஞாயிறு சூரியராகங்கள்

எனது மனதுக்கு நெருக்கமான நிகழ்ச்சிகளில் மிக முக்கியமானது.

இது போன்ற நிகழ்ச்சிகள் தொடர்ந்தும் வானொலிகளில் இடம்பெற வேண்டும் என்ற ஆவல் எனக்கு இன்றும் இருக்கின்றது.

ஆரம்பத்தில் அபர்ணாவினால் நடத்தப்பட்டு எனக்கு கையளிக்கப்பட்ட மற்றுமொரு நிகழ்ச்சி இது.

உள் நாட்டு கலைஞர்களை ஊக்குவிக்கும் முகமாக வடிவமைக்கப்பட்டது. நித்தியா மகிந்தகுமார் எனும் இலங்கையின் புகழ்பூத்த பாடகி இந்த நிகழ்ச்சியின் என் சக அறிவிப்பாளராக வாயத்தமை இந்த நிகழ்ச்சியை மேலும் மெருகு படுத்தியது.

கலைக்காகவே தங்களை அர்ப்பணித்த குடும்பத்தின் பின்னணியும் நமக்கான இசையை மேலோங்க செய்ய வேண்டும் நமது கலைஞர்களுக்கு வாய்புகள் வழங்க வேண்டும் என்ற வேட்கையும் கொண்டவர் நித்தியா அக்கா.இந்த நிகழ்ச்சி மூலமாக பல புதிய இளம் பாடகர்களை அவர் அறிமுகம் செய்திருக்கின்றார்.கரோக்கி எனப்படும் பாடலிகசகு தொலைபேசி மூலமாக நேயர்கள் பாடும் வாய்ப்பினை இந்த நிகழச்சி வழங்கியது.

புகழ் பூத்த கலைஞர்களை நேரடியாக கலையத்திற்கு அழைத்து அவர்களின் நேர்காணல்கள் மற்றும் நேயர்களுடனான உரையாடல்களுக்கு வளியேற்படுத்திக் கொடுத்தது ஞாயிறு சூரியராகங்கள்.மூத்த அறிவிப்பாளர் பி.எச்.அப்துல் ஹமீத்,சகோதர மொழி பாடகி நிரோசா விராஜினி,ரட்டணம் ரட்ணதுரை,ராணி ஜோசப்,கருப்பையா பிள்ளi பிரபாகரன் என பல்வேறு கலைஞர்களை ஞாயிறு சூரியராகங்களில் கலந்து கொள்ள செய்தோம்.

இவர்களின் வாழ்கை அனுபவங்கள் மட்டுமல்ல தெவிட்டாத இசையும் இந்த நிகழ்ச்சியை அழகு செய்தது.

இன்று இலங்கையின் முன்னணி இசைக்குழுக்களில் ஒன்றாக மாறியுள்ள அக்னி இசைக்குழுவின் இந்த அபார வளர்ச்சிக்கு சூரியனும் அபர்ணாவும் ஆற்றிய பங்கு முக்கியமானது.சூரியனின் ஊடக அக்னி இசைக்குழுவிற்கு அபர்ணா வழங்கி மிகப்பெரிய அங்கீகாரம் அவர்களை மக்கள் மத்தியில் பிரபல்யம் மிக்க ஒரு குழுவாக மாற்றியது என்பது மறுப்பதற்கில்லை.

அதேபோல் தான் ராஜ்குமார் தில்லையம்பலம் எனப்படும் பேராதனை பல்கலைக்கழக கணனி பொறியில் பீட மாணவன் ஒருவரும் சூரியன் மூலமாக அடையாளம் காணப்பட்ட மிக முக்கியமான கலைஞர்.

வித்தியாசமான சிந்தனை வீச்சுக் கொண்ட இசைக் கலைஞன் ராஜ்.கணனி பொறியில் பட்டதாரி என்ற போதிலும் இசைக்காக கூடுதல் அர்பணிப்பை செலுத்தி வித்தியாசமான முயற்ச்சிகளில் ஈடுபட்டு வருபர்.

சூரியனின் நிகழ்ச்சிகள் வாயிலாக நேயராக எனக்கு அறிமுகமானவர்.

பேராதனை பல்கலைக்கழக தமிழ் மாணவர்கள் இணைந்து சில பாடல்களை தயாரிக்க போவதாகவும்; அதற்கு சூரியன் உதவ வேண்டும் என்றும் தவிர்க்க முடியாத வேண்டுகோளை வைத்தார்.சூரியன் கலையகத்தில் பாடல் ஒலிப்பதிவுகளை மேற்கொள்வதற்கு உரிய வசதிகள் இருந்த போதிலும் பாடலை பதிவு செய்யும் அளவிற்கு எங்களுக்கு அந்த ஒலிப்பதிவு கூடத்தை தரமாட்டார்கள்.

வேறு இடங்களில் ஒலிப்பதிவு கூடங்களை வாடகைக்கு பெறுவது மிகவும் கடினமானது மிகவும் அதிகமான பணம் தேவைப்படும் என்பதோடு தமிழர்கள் இளைஞர்கள் கொழும்பின் புறநகர் பகுதிகளில் உள்ள ஒலிப்பதிவு கூடங்களுக்கு சென்று வருவதில் பாதுகாப்பு நெருக்கடிகளும அதிகம். இவ்வாறான சிக்கல்களோடு எங்கள் மகிந்தா அண்ணாவை அணுகி இவர்களின் விருப்பம் நடைமுறை பிரச்சினைகள் பற்றி பேசினேன்.

தன்னிடம் உள்ள ஒலிப்பதிவு உபகரணங்களை தருவதாகவும் எங்காவது ஒரு இடத்தில் தற்காலிக ஒலிப்பதிவு கூடத்தை ஏற்பாடு செய்து பாடல்களை பதிவு செய்யலாம் என்றும் மகிந்தா அண்ணா நம்பிக்கையூட்டினார்.

நான் அப்போது இரத்மலானையில் எனது தயாருடன் வசித்து வந்தேன்.எங்கள் வீட்டில் எனக்கான அறையை ஒலிப்பதிவு கூடமாக்குவது சாத்தியமாகும் என்று மனதில் பட்டது.உடனடியாக எதைப்பற்றியும் யோசிக்காமல் மகிந்தா அண்ணாவின் உபகரணங்களை ஏற்றிக் கொண்டு வீட்டிற்கு போய்விட்டோம்.

பேராதனை பல்கலைக்கழகத்தில் வெளிக்கள பணிகளுக்காக இருந்த கணனி ஒன்றை ராஜ் ஒரு வாரகாலத்திற்கு பெற்றுக்கொண்டார்.அம்மாவின் சேலைகள் மற்றும் படுக்கை விரிப்புகளால் அறையில் எதிரொலி தடுப்புகள் மற்றும் ஒலித் தடுப்புகள் மேற்கொள்ளப்பட்டு எங்களால் முடிந்த அளவிற்கு ஒலிப்பதிவு கூடத்தை தயாரித்து முடித்தோம்.

தனது மனதில் தேக்கி வைத்த இசையை ராஜ் பதிவாக்கினார்,பாடகர்கள் பாடகிகள் என எல்லோருமே பேராதனை வளாக மாணவர்கள்.முதல் பாடலை பதிவு செய்ய ஆரம்பித்த நேரம் வீட்டின் வெளிப்புறக் கதவை யாரோ பலமான தட்டும் சத்தம் கேட்டது.

அப்போதுதான் கொழும்பின் பாதுகாப்பு நெருக்கடிகள் குறித்த விடயம் உறைத்தது.தேடுதலுக்கு வரும் காவல்துறையினர் வந்திருப்பார்களோ என்ற அச்சம் கவ்வ நான் மட்டும் பயத்துடன் செல்கின்றேன்.

அம்மாவும் அலுவலகம் சென்றுவிட்டார் வந்தவர்கள் மேலே சோதனையிட வேண்டும் என்று வந்து எங்கள் ஆயத்தங்களை கண்டால் நிச்சயம் எல்லோருமே கம்பிகளுக்கு பின்னால் தான் இருக்க வேண்டும்.

இந்த எண்ணங்கள் ஓடித்திரிய பதைபதைக்கும் நெஞ்சோடு கதவைத் திற்நதால் எங்கள் வீட்டு உரிமையாளர்.ஒரு கடித உறையோடு நிற்கின்றார் பதிவுத்தபாலாம்..

ஒரு கதவுதட்டும் சத்தம் என் தவறுகளை பிடரியல் அடித்துச் சொல்லி விட்டது.நான் செய்து கொண்டிருப்பது எவ்வளவு பெரிய முட்டாள்தனமான வேலை என்று.

ஆனாலும் எனது பதற்றதையும் பதைபதைப்பையும் நான் ஒலிப்பதிவுகள் நடைபெற்ற அந்த ஒரு வாரமும் எவரிடமும் வெளிப்படுத்தவில்லை.3 பாடல்கள் மற்றும் 3 நிலையக் குறியிசைகளை ஒரு வார உழைப்பின் ஊடே உருவாக்கியிருந்தார்கள்

அவற்றை ஞாயிறு சூரியராகங்களில் ஒலிபரப்பி அவர்களின் ஏக்கங்களை திருப்தி படுத்திபோது பெரிதாக எதனையோ சாதித்த மன நிறைவு ஏற்பட்டது.

அந்த பாடல்களும் நிலையக் குறியிசைகளும் தற்காலிக ஒலிப்பதிவு கூடமாக மாற்றப்பட்ட எனது அறையில் தயாரானது என்பதற்கு எந்த ஆதாரங்களையும் அவை கொண்டிருக்கவில்லை.

இந்த வெற்றியில் மகிந்தா அண்ணாவினதும் நித்தியா அக்காவினதும் பங்கு மிகப்பெரியது.மகிந்தா அண்ணா நேரடியாக வந்து கலையகத்தின் தொழில் நுட்பங்களை நேர்த்தியாக அமைத்து தந்ததுடன் புதிய கலைஞர்களுக்கு நிறைய உற்றசாகமும் அளித்திருந்தார் அன்று சூரியனின் மூலமாக அறிமுகம் பெற்ற ராஜ் தொடர்ந்து சூரியனுக்கு வித்தியாசமான நிலையக் குறியிசைகள் பலவற்றை தந்நதவர் பின்னர் அபர்ணாவினால் சக்தியிலும் அறிமுகம் செய்யப்பட்டு சக்திக்கான புதிய நிலையக் குறியிசைகளை வடிவமைத்துக் கொடுத்தவர்.

இப்போது தனது அடுத்த அவதாரத்தை ராஜ் எடுத்திருக்கின்றார்.ஆம் தென்னிந்தியாவில் நம்மவர்களினால தயாரிக்கப்படும் 1999 என்ற திரைப்படத்தின் இசையமைப்பாளர் நம்ம ராஜ் என்று பெருமையோடு சொல்லிக் கொள்ளலாம்.

சூரியனின் ஊடக அறிமுகமான ஒருவர் இன்று திரைப்பட இசையமைப்பாளராக உயர்ந்திருக்கின்றார் அவரின் இசைப் பயணம் பஞ்சு மெத்தைகளின் மீதானதாக இருக்கவில்லை.பல சவால்களை சந்தித்து தான் இந்த இடத்தை அவர் இன்று அடைந்திருக்கின்றார்.

முழு நேரமாக இசையை தொழிலாக கொள்ளாமல் இலங்கையின் முன்னணி நிறுவனத்தின் பொறுப்பு வாய்ந்த அதிகாரி நிலையில் இருந்தவாறே இசையுலகில் பயணிப்பது அத்தனை இலகுவானதல்ல.ஆனாலும் தனது ஓய்வு நேரம் முழுவதையும் இசைக்காக அர்ப்பணித்து உயர்ந்து நிற்கும் ராஜிற்கு சிரம் தாழ்த்தி வாழ்த்துகிறேன்.புதிதான தொழில் நுட்பங்கள் எங்கு வந்தாலும் அவற்றை தேடி அறிவதில் ஆர்வம் மிக்கவர் தனது இசையைபோலவே பாடல்களின் தரத்திலும் அதிக அக்கறை கொண்டவர்.

அதனால் தான் இன்று இந்த இடத்தை அடைய முடிந்திருக்கின்றது.

1999ல் எனக்கு அறிமகமான நண்பர் ராஜ் பத்து வருடங்களின் பின்னர் 1999 எனும் படத்தின் ஊடாக இசையமைப்பாளராகியிருப்பது ஆச்சரியம் தான்.

இருந்த போதிலும் ராஜில் ஒரு சிறிய வருத்தம் இருக்கத்தான் செய்கின்றது.தனது முதல் படத்தில் இடம்பெற்றுள்ள 6 பாடல்களில் 5 பாடல்கள் இந்திய பாடகாட்களின் குரல்களில் தான் ஒலிக்கின்றது.

ஆறாவது பாடலில் சக்தியின் சுப்பர் ஸ்ரார் தேடலில் கிடைத்த பாடகியான பிரசாந்தினி திப்புவுடன் இணைந்து ஒரு பாடலை பாடியிருக்கின்றார்பாடும் நிலா எஸ்.பி.பாலசுப்பிரமணியம் அவர்கள் ராஜின் இசையில் ஒரு பாடலை பாடியுள்ளமை பெருமைக்குரியது என்றாலும் எங்கள் நாட்டு பாடகர்களை அறிமுகம் செய்யாதமை வருத்தத்திற்குரியது.

தனது முதல் வாய்பினை உரிய முறையில் பயன்படுத்தி தனக்கான இடத்தை அடைவதற்கு இந்திய பாடகர்கள் எஸ்.பி.பி, திப்பு, கார்திக், ஹரிணி போன்றவர்களை பயன்படுத்தியிருக்கலாம் அதனை தான் யாராக இருந்தாலும் செய்திருப்பார்கள்.

ஆனால் இனிவரும் காலங்களில் ராஜ் நம்நாட்டு பாடகர்களையும் தனது திறமை மூலம் அடையாளப்படுத்த வேண்டும் என்பது தான் எனது வேண்டுகோள்.உங்களை போல் நாடுகடந்து பணிபுரியும் வாய்ப்பு இங்குள்ள எத்தனை பேருக்கு வாய்க்கும் என்று கூற முடியாது.

இங்கு போட்டி நடுவர்களாக வந்து இங்குள்ள பாடகர்களுக்கு வாய்ப்பு தருவதாக கூறி விட்ட சென்று அதன் பின்னர் இங்கு வந்து போனதையே மறந்து விட்ட ஜசி கிப்ற் மற்றும் பரத்வாஜ் போன்வர்களை இனியும் நம்பி நாங்கள் ஏமாறக் கூடாது.

எங்கள் கலைஞர்களுக்கு நாங்கள் தான் எங்களால் முடிந்த ஒத்துழைப்பை வழங்க வேண்டும் நீங்கள் எங்கள் கலைஞர்களின் வேதனைகளை நேரடியாக கண்டு உணர்ந்தவர் என்ற வகையில் உங்களுக்கு கிடைக்கும் வாய்ப்பில் சக பயணியாய் எங்கள் கலைஞர்களையும் அழைத்துச் செல்லுங்கள் உங்கள் மூலமாக அவர்களம் வளம் பெறட்டும்.

தற்போது உங்கள் இசையில் வெளிவந்த பாடல்களில் பின்னணி குரல்களில் இடம்பெற்றுள்ள பாடகிகள் அடுத்த முறை முழுமையான பாடல்களை தர வேண்டும்.ஞாயிறு சூரியராகங்களின் வெற்றியாக நான் ராஜின் இந்த வளர்ச்சியை பார்க்கின்றேன்.

அது போன்ற நிகழ்ச்சி தொடர்ந்திருந்தால் இன்னும் பல திறமையாளர்களை நாங்கள் பெற்றிருக்க முடியும் என்பது எனது நம்பிக்கை.இன்னும் கூட காலம் கடக்கவில்லை இரண்டு வானொலிகள் நம்மவர்களால் நிர்வகிக்கப்படுகின்றது.

இருவருக்கும் தாராளமான நிகழ்ச்சி மாற்றங்களை ஏற்படுத்தும் அதிகாரங்களும் வழங்கப்பட்டுள்ளது.

லோசன் இலங்கையின் கலைத்துறையில் தவிர்க்கப்பட முடியாத குடும்பத்தின் வாரிசு என்பதும் எம்மவர்கள் மீதான ஈடுபாடு அதிகம் கொண்டவர் என்பதும் மறுக்கப்பட முடியாதது.

அதுபோல் தான் நவநீதனும் புதுமைகளை தேடிப் பயன்படுத்த துடிக்கும் இளைஞர் சிறிய வயதில் பெரிய பதவியை பெற்ற திறமையாளர்.இவர்கள் இருவரும் நம்நாட்டு கலைஞர்களுக்கு தற்போது வழங்கி வரும் ஒத்துழைப்புகளை அதிகப்படுத்த வேண்டும் என்பது தான் எனது ஓரே வேண்டுகோள்.

உங்கள் எல்லைகளுக்குள் உங்களால் முடிந்த அளவிற்கு எங்கள் கலைஞர்களை ஊக்கப்படுத்தும் வகையான நிகழ்ச்சிகளை வழங்குங்கள்.

பெரிய இசைப் புரட்சிக்காக இல்லாவிட்டாலும் எங்கள் காலத்தில் எங்கள் இசை இறந்துவிடாமல் காப்பதற்கான முயற்ச்சியாக இருக்கலாம் அல்லவா ?

அதேவேளை வெறுமனே வானொலிகளை மட்டும் குற்றம் சொல்லி எங்கள் இசை வளர்ச்சி பெறதாமைக்கு ஊடகங்களில் ஒத்துழைப்பின்மை மட்டும தான் காரணம் என்று குற்றம் சாட்டி விட்டு சென்று விட முடியாது.

எங்கள் கலைஞர்களில் எத்தனை பேர் முழுமையான ஈடுபாட்டுடன் தமது படைப்புகள் தரமாக அமைய வேண்டும் என்று பாடுபடுகின்றார்கள் என்ற கேள்விக்கான பதிலையும் தேடித்தான் ஆக வேண்டும்.

என்னதான் உயிரைக் கொடுத்து உழைத்து மெட்டுப் போட்டாலும் பாடல்களை உயிரூட்டத்துடன் யாரும் பாடுவதாயில்லை என்று ராஜ் ஆதங்கப்படுவதில் உண்மை இல்லாமல் இல்லை.

திப்பு பாடிய ஒரு பாடலை இங்குள்ள ஒரு பாடகரிடம் கொடுத்து சுமார் நான்கு நாட்களாக பதிவு செய்தும் அவர் எதிர்பார்த்தது போல் அந்த பாடல் வரவில்லை என்பது ராஜின் குற்றச்சாட்டு.

குறிப்பிட்ட பாடகர் வழங்கப்பட்ட இராகத்திற்கு அப்பால் சென்று தனது கற்பனாவதாங்களின் ஊடு பாடலுக்கு உயிர் சேர்க்கவில்லை அந்த கலையை இங்கு நாங்கள் வளர்த்துக் கொள்ளவில்லை என்பது தான் ராஜின் ஆதங்கம்.

பாடல் உயிர்த் துடிப்புடன் இல்லாவிட்டால் அந்த பாடலை யாரும் கேட்கமாட்டார்களே அதனால் தான் இந்திய பாடகர்களை நாட வேண்டி எற்படுகின்றது என்பது ராஜின் வாதம்.

பயிற்ச்சிகளின் மூலமாகதான் இந்திய பாடகர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் சிகரம் தொட்டிருக்கின்றார்கள் கடின உழைப்பும் கலை மீதான ஈடுபாடும் புதிது புதிதாக தங்கள் திறமைகளை மெருகேற்றிக் கொள்ளும் ஈடுபாடும் இல்லாவிட்டால் எந்த கலைஞனும் உயர முடியாது இது பாடகர்களுக்கு மட்டுமல்ல புதிதாக வளரும் அறிவிப்பாளர்களுக்கும் பொருத்தமானது.

ஏதோ ஓரு வகையில் அறிவிப்பாளாராகும் வாய்ப்பு கிடைத்து விட்டால் போதும் என்ற எண்ணம் இன்று பலரிடம் இருப்பதையும் அதனால் அவர்களின் நிகழ்ச்சிகள் புதுமைகளின் தேடல்கள் இன்றி வெறுமை சூழந்து இருப்பதை வேதனையுடன் அவதானிப்பதை தவிர எதுவும் செய்ய முடியாதிருக்கின்றது என்னால்.